I нават птушкi не спяваюць,

Калі тваёй няма ўсмешкі.

Твой голас салаўі кахаюць,

А кветкi сцелюцца па сцежцы.

З самiх нябёс сышоў анёл,

Каб падзiвiцца прыгажосцi.

Твой крок у полi лiс знайшоў,

I зразумеў: тут дзiўны хтосьцi.

Аблокi ў хованкi iграюць.

Куды ж схавалася та зорка?

I кожны у гэтым лесе марыць,

Пабегчы за табой у вандроўку.